Gambia, het kleinste land op het Afrikaanse vaste land heeft mijn hart gestolen. Ik heb al veel gereisd maar om de één of andere bizarre reden was ik nog nooit in Afrika geweest. De legende is waar. Je ruikt de rode grond  zodra  je uit het vliegtuig stapt. Een zwoele bries streelt mijn blonde lokken. Een warm welkom is een feit.

In de luchthaven word je wel weer in de realiteit gekatapulteerd. Mooie koffers krijgen een merkteken omdat je blijkbaar iets mee hebt dat niet mag. Zorg er dus voor dat je een beetje geld klaar hebt en probeer je niet te ergeren. Gaandeweg geef je graag een extra centje aan mensen die niets hebben maar nooit klagen.

Wij komen net bij zonsondergang aan in Lemoncreek. Een eenvoudig, net hotel maar prachtig gelegen. Zicht op zee en ruisende palmbomen staan altijd bovenaan mijn verlanglijstje.

Eenvoudig mooi: Lemoncreek

De dag begint vroeg maar door het tijdsverschil van twee uur ben ik toch heel wakker. 🙂 Samen met een paar doorwinterde reisjournalisten rijden we in een busje het binnenland in. Onderweg word ik ondergedompeld in een heel ander leven, een heel andere cultuur. We weten niet waar eerst kijken en fotograferen en willen zo snel mogelijk naar buiten . Ik maak meteen kennis met de armoede van het land die in schril contrast staat tot haar rijkdom  aan kleur en vriendelijkheid. Een dubieus verhaal dat  gemakkelijker leest dan het geschreven is.

Armoede in vrolijke kleuren

Blauw: de kleur van een andere werkelijkheid

Gastvrijheid is iets dat elke Gambiaan hoog in zijn vaandel draagt. Samen koffie drinken is daar een mooi voorbeeld van.  Je zet gewoon een keteltje en al snel zijn er andere mensen die graag hun verhalen en koffie met je delen.

Koffiekletsen met een blondje

In Makasutu,meer in het binnenland, ligt er een heuse parel verscholen. Mandina lodge is niet echt goedkoop maar is elke euro meer dan waard. Geniet je graag in stijlvolle luxe van eenvoud, dan moet je hier een paar nachtjes doorbrengen. De houten huisjes liggen pal aan het water en rust huist hier op elk moment van de dag. Wil je het nog wat avontuurlijker dan kan je onder een klamboe ook buiten slapen. De geluiden van het oerwoud wiegen je zachtjes in slaap.

Gestolen tijd, gestolen luxe

Een boottocht op de rivier moet je zeker doen. Onze gids vertelt in duidelijk Engels alles over de flora en de fauna die we tegen komen. Het geluid van de drums in de verte klinkt gezellig en angstwekkend tegelijkertijd. Het blijkt een feest te zijn voor jonge knapen die onlangs hun besnijdenis achter de rug hebben en nu als echte mannen de wereld intrekken. De pijn die ze daarvoor moesten doorstaan is blijkbaar al lang vergeten. Zo niet, dan toch zachtjes toegedekt door de vreugde van het feest en de koelte van de rivier.

Echte mannen huilen niet

Niet ver van de Mandina Lodge ligt het kunstdorpje Gollaya. Menig artiest heeft zijn werk hier tegen de bouwvallige huisjes geschilderd. Een museum in openlucht waar ik jullie morgen in rond leid..

“The Magic of the Gambia” wordt vervolgd!

Meer info druk hier… The Magic!